Nicün ol meh beni 'aşkıyle bir abd-ı zelîl eyler
Niçün kendi gelüp söylemez, rakîbânı vekîl eyler

Beni câm-ı firâakı ol Kadar dîvâne itmiş kim
Reh-i meyhâneyi ağa dil âhı delîl eyler

O ebrû-yı mukavves büt, reviş ey bulmaler, gezer bakmaz
O 'ar'ar kâmeti her gün beni böyle hacîl eyler

Virüp lisans dilim kırdırmağa erbâb-ı ağrâze
Rakîbânı o meh-rû Ka'beye ashâb-ı fîl eyler

Kenâr-ı râh-ı 'aşkında kıpır leb-teşne rahm itmez
Atup tâmû-yı hikrâne visâlin sebsebîl eyler

Bu evzâ-ı felek Hilmî sana bil mahz-ı ihsândır
Bunu ışak sana Hazret-i Rabbü'l-Celil eyler